Muggen blehhhhh

Haaiii
Ben ik weer :D

Nu komt een stukje over mijn kamp met de Rotary in mijn district, en nee niet ‘district’ zoals in the hungergames, een ander soort district.
We gingen dus met alle exchangers naar Campo Mourão naar een soort boerderij. We werden verwelkomt en we gingen naar onze kamers. Ohw wat was dat erg, vieze douches.... ieuuuww. Maar verder kon het ermee door.
Daana gingen we lunchen en gingen we met iedereen volleyballen of zwemmen voor degenen die het lekker vonden in geelbruin water te zwemmen.
Amaury, de groepsleider liet ons daarna ook een soort miniwatervalletje zien, erg scheetig.

Rond een uur of twee gingen we een soort kennismakingsopdracht doen. We moesten met iemand praten en dan diegene in het Portugerees voorstellen, het ging wel goed maar het duurde een beetje lang. Daarna konden we oefenen voor de talentenshow. En omdat we wat moesten doen heb ik samen met wat meiden bedacht om te dansen op ai se eu te pego van michel telo.
De talentenshow was wel leuk! Jordie, een jongen kan zo super goed zingen! Het was echt leuk om te luisteren. En verder nog wat dingen die werden gedaan.
’s Avonds was er een feest maar na een half uurtje had ik geen zin meer om naar alleen maar funk of sertanejo te moeten luisteren dus ging ik naar mijn kamer met een paar andere meiden.

’s Middags waren mijn benen al een slagveld voor muggen geworden maar ’s nachts was het een eerste wereldoorog moment. Ik werd wakker met driedubbele enkels en de knalrode alpen op mijn schenen. Lopen was echt een marteling. Maar ik moet niet zeuren want er was een meisje dat gewoon haar voeten niet meer kon bewegen. Wat wel weer heel erg typisch was, dat ik en misschien drie andere meiden zwaar getroffen waren en de rest gered was met 1 of 2 beten.

De tweede dag gingen we lekker ontbijten en daarna had de leiding een soort sportdag georganiseerd.
- Voetballen met een watermeloen (waar dus iemand doorheen schopte en hadden we een vermoorde meloen)
- Voetballen en dan 1 been vastgebonden te hebben aan iemand anders z’n been
- Met een lepel en een lemon lopen, onder een hekje door en weer terug rennen
- En als leukste, de waterslide.

Fijn dat ik een witte binini mee had.. het was één grote modderpoel dus na een uurtje had ik een bruine binini. Je zag alleen de binini niet meer omdat ik zelf ook helemaal gecamoufleerd was.

Daarna toch een soort van een douche kunnen nemen en weer schoon kunnen lunchen.
Na de lunch gingen we inpakken en opruimen en weer terug naar Maringa waar ik de bus weer terug nam naar Umuarama.

Het kamp was erg leuk, ik heb iedereen wat beter leren kennen omdat we allemaal ongeveer twee a drie uur van elkaar wonen. Maar er zijn dus 5 exchangers in Maringa, die hebben wel een beetje zo’n groepje met elkaar gevormd.. dat is iets minder. Maar ze zijn heel erg aardig en de rest ook!
Ik heb ook met meer mensen gepraat en ik zat wel eens te zeuren dat ik hier niks te doen heb enzo maar eigenlijk heb ik best veel geluk. Ik zit in de tweede grootste stad van dit district (na Maringa) en de rest zit allemaal in kleinere dorpjes.
Ik ben niet zo’n stadsmens en Maringa is echt een grote stad dus dat had mij helemaal niet leuk geleken. En al die kleinere dorpjes is gewoon bijna niks te doen. Dus ik ben best blij dat ik in Umuarama ben en nu ook een heleboel mensen heb leren kennen en veel vrienden heb gemaakt!

Het nummer dat ik dit kamp opdraag is Mosquito – Yeah Yeah Yeahs
http://www.youtube.com/watch?v=3dx8aLDJrAY
De band heeft het geschreven omdat ze muggen haten, nouja, daar kan ik mij ook wel heel erg goed in vinden omdat ik nu nog steeds met zichtbare plekjes zit. En het is gewoon het meest nutteloze dier dat ik kan verzinnen samen met wespen.
Ik ken dit nummer via het nummer Sacrilege (http://www.youtube.com/watch?v=jmRI3Ew4BvA, ook van hun) en dat ken ik weer door een serie die ik kijk: The Originals. En die ken ik weer door de serie The Vampire Diaries.

Foto’s zal ik er zo snel mogelijk op zetten!

Veel liefs en knuffels van mij!